A Comisión Xalgarete, da Asociación Xuvenil Amencer, de Ourense, observou que nas actividades de lecer os animadores e as animadoras utilizaban maioritariamente o castelán, polo que, en primeiro lugar, querían saber o porqué e, en segundo lugar, querían animar de xeito efectivo a que os monitores e monitoras utilizaran máis o galego.
Así, preguntáronlles a arredor de cen persoas animadoras voluntarias de campamentos urbanos dos centros xuvenís Don Bosco, e houbo respostas de diverso tipo, como por exemplo “porque me educaron en castelán”, “porque a maioría dos rapaces e rapazas dos campamentos falan castelán”, “porque non domino ben o galego”, “porque non me gusta o galego”, “porque mesturo o galego co castelán”, etc.
Para rebater estes diferentes impedimentos expresados, desde a Comisión Xalgarete pedíronlles razóns a diferentes persoas, argumentos e motivacións que animen a animar en galego no tempo de lecer.
O resultado é o caderno Para animar en galego, sen escusas nin atrancos, unha ferramenta para axudar a animar en galego no tempo libre.
Sen imposicións nin mentiras, nas profundas e orgullosas motivacións participan diversas persoas comprometidas coa normalización lingüística, como, por exemplo, Roberto Catoira, Rubén Rivas, Rubén Aramburu, Xan Guillén, Séchu Sende, Henrique Monteagudo, Xabier P. Docampo, etc.
Ademais, a guía inclúe referencias a diversos recursos para seguir afondando no tema.
Para animar en galego, sen escusas nin atrancos
"Por costume e comodidade falo castelán", "rinse de min se falo en galego", "exprésome mellor en castelán", "non me gusta o galego", "na normativa do galego hai continuos cambios"... Diversas persoas contestan a estes argumentos dados por monitores/as de campamentos urbanos de tempo libre no caderno Para animar en galego, sen escusas nin atrancos, publicado pola Comisión Xalgarete da Asociación Xuvenil Amencer de Ourense.
